The Hiding Spot

Belki de zaman geride bırakma zamanıdır.                          *** Eşlik etsin diye, buyrun şarkınız.                          *** Ne zaman tutuluyor elle, ne de yaşanan. Biten, giden değil de kalan ki o bile zor, hiçbir şey senin değil. Kendini kandırıp, paylaşmam onu derken bile, ah, senin olmayanı sahiplenişin belki de geride bırakmak gerek. Karşılıklı oynanan oyun Büyüyememiş iki insanın çocukça oyunu. Kim kazanacak? Hırs belki. Oyun devam ettikçe herkes kaybediyor. Ama kim kazanacak? Yanlış soru sorulduğu sürece Oyunun ne bir sonu ne bir kazananı ne de kazancı olacak, elden gidenlerden başka. Bitti. Sen de bittin, ben de bittim. Biz de bittik, daha başından olamamışken hem de.

"Camerado, I give you my hand! I give you my love more precious than money, I give you myself before preaching or law; Will you give me yourself? will you come travel with me? Shall we stick by each other as long as we live?"                                                -Walt Whitman- Bilmen gereken zamanda bilmediğinde başlıyor bütün hikaye. Özlediğindeyse bitiyor. Öyle bir hikaye işte bu. Her gördüğünde tekrar başlıyor ama her düşündüğünde önce kendi bitiyor, sonra seni bitiriyor. Öyle bir hikaye işte, gerisini siz düşünün. Bir insan neden ikincisini arar yanında yaptığı her şeyde, baktığı her köşede duyduğu her sözde neden onu tamamlasın ister bir diğeri? Tek geldiğimiz dünyadan giderken başkasını kendimizle götüremiyoruz ne de olsa şöyle kolundan tutup benimle ol diyemiyoruz imkansız. Geldiğimiz gibi göç...

Hayat demişler buna ama her gün bir kez daha öldürüyor.  Hak etmiyor. Hak etmiyor. İnsan olmak nefes almak için bile herhangi birine ihtiyaç duymak, insan olmak acizlik. Hak etmiyor.

Diz kapaklarını özledim. Bir kere. Bu kadar yakındayken, avucunun içi gibi bir kere. Deve neydi ki ne olacak hendeği görsün de bir, görmedi değil ama bakmıyor. Bir kere hissetmek bir kez sadece gözler falan yalan diz kapakları sadece bir kerecik hatırlayabilsen.                      -meyve yasaksa zaten meyve yasaksa tatlı bir kere tadına alış bir kenara atmasını bilmek zor değil Küstah. Aptallık sormuş ya nasıl kutlayacağını bırak onu demiş sonrası benden. Sözünü tuttu tutmasına da bir kabusun sözüymüş verdiği başta söyledi inanmadın kutlayacaksın sandın. Buyur kutla şimdi mumun ışık vermezken aydınlık geceni kutla. Kendin ettin bulamadın. Diz kapakları Tek istediğim buydu oysa ki. Varsın, sonunu başkası tamamlasın. Zor değil.