The Battle is to the Strong

"Camerado, I give you my hand!

I give you my love more precious than money,

I give you myself before preaching or law;

Will you give me yourself? will you come travel with me?

Shall we stick by each other as long as we live?"

                                               -Walt Whitman-

Bilmen gereken zamanda bilmediğinde başlıyor bütün hikaye.

Özlediğindeyse bitiyor.

Öyle bir hikaye işte bu.

Her gördüğünde tekrar başlıyor

ama her düşündüğünde önce kendi bitiyor,

sonra seni bitiriyor.

Öyle bir hikaye işte,

gerisini siz düşünün.

Bir insan neden ikincisini arar yanında

yaptığı her şeyde,

baktığı her köşede

duyduğu her sözde

neden onu tamamlasın ister bir diğeri?

Tek geldiğimiz dünyadan giderken

başkasını kendimizle götüremiyoruz ne de olsa

şöyle kolundan tutup

benimle ol diyemiyoruz

imkansız.

Geldiğimiz gibi

göçüyoruz bir başımıza.

Birey olmaya bu kadar önem verirken

birey değil, bir değil

birlikte olmak istiyoruz.

Tek gelip tek gittiğimiz yolda yoldaş arıyoruz kendimize

bize giderken korkularımızı unuttursun
dedim ya

yoldaşlık etsin diye.

Yollar farklıysa ama

hepsi aynı yerde bitse de

bitene dek bırakıyoruz onu

sonra anlıyoruz ki hata ettik,

başlıyoruz yoluna atlamaya

bir köşeden karşısına dikilmek istiyoruz.

Onun yolunda başka yoldaşı var belki de

ama tüm gidişatımızı onun uğruna değiştirebilecekken biz

bir yoldaşı harcamak nedir ki?

Anlamıyor,

göremiyor.

Onun için her köşede beliriyoruz

o hiçbir zaman görmüyor bizi.

İkincimizi aramak

deveye hendek atlatmak

kendini tekrar etmek

ama ikincimizi bulup da kaybetmek

anlatacak kelime varsa siz söyleyin

ben söyleyemiyorum,

o da söyleyemiyor,

siz söyleyin.

Hani demiştim ya,

yine diyorum,

yol aynı yoldaş farklı belki ama,

Sen de o onlarca yoldaştan biriysen onun için,

Farklı istikamete yönelmiş o aynı tanıdık yolda,

Yalnız bırakmamaya niyetliysen onu,

Yoldaş,

      Sana da,

           baş koyduğun yola da,

   göz koyduğun hedefe de.

Bırak artık, senin yolun bu değil

Bırak artık, benim yürümem gerek,

bırak artık.