Shameless

Hayatı detaylara gizlemişler.
Kimse görmesin
Kimse bilmesin diye,
Düşünüp düşünüp
Kimse bulmasın diye.
Bazen şans eseri
Detaya bakanla
Görenin farkında anlaşılsın diye
Bir çocuğun oyuncağında
Oyuncağını kaybeden çocuğun abla diyen sesinde
Dudağını büküşünde
Annesinin siteminde
Bizlerin çaresizliğinde anlaşılsın diye
Ufacık yerlere sokuşturmuşlar hayatı.
Biz hakkında yazarken çizerken düşünürken
Hayatı yerlere göklere sığdıramaz abartırken
Ufacık bir noktanın içine saklamışlar onu
Fark ettiğimizde olduğumuz yerden
Yükseklere bakmış olduğumuz anlardan
Oturduğumuz yepyeni koltuktan
Aldığımız hizmetten
Yediğimiz tatlıdan utanalım diye
Hayat o çocuğu karşımızdaki sandalyeye koymuş işte
Dudağını büküp gözünü bize diksin diye
Değersiz bir oyuncağın peşinde
Bütün değerlerimizi sarssın diye.

Ah değeri nasıl ölçeceğimizi bir bilebilseydik
Hayata bu kadar değer biçmezdik.

Comments

Anonymous said…
This comment has been removed by a blog administrator.
Unknown said…
C'est magnifique!! =) Tek kelimeyle, sorgulatıcı. Ayrıca sanırım ilk defa "zaman" kavramından uzaklaşmışsınız. Bunu görmek çok hoş =)

Popular posts from this blog

Velcroed Souls

Playing Power

Weekend Blues Matinee